Malaysia truly Asia

Dames en heren, jongens en meisjes, een nieuw verslag vanuit het o zo paradijselijke Maleisie!
Na ons leuke avontuur in het prachtige Nepal hebben we de toeristenbus gepakt naar het vliegveld. Door de Banda was dit het enige vervoer dat was toegestaan. Het was wel een karwei om in de bus te komen met al die duwende toeristen die hun vlucht niet wilden missen. Maar wij hadden geleerd om te duwen als Indiangirls, dus vonden we onze weg door de menigte. Op het vliegveld ging alles vanzelf en ontmoetten we Mark, een Nederlander die al een paar jaar vrijwilligerswerk doet over de hele wereld. Hij kon ons daarom veel over Maleisie vertellen, waardoor we nog meer zin kregen. Onze vlucht ging naar Delhi en vanuit Delhi naar Kuala Lumpur. Erg grappig weer hoe het er op Delhi airport aan toeging. We werden samen met een groep Indiers naar een ruimte gebracht, waar we met zn alle op een rijtje moesten gaan staan. Het leek net alsof we als een stel dieven voor de politie moesten poseren en dat er dan iemand uitgepikt word. Er gebeurde helemaal niks en mochten doorlopen naar het internationale gedeelte waar we uren hebben moeten wachten op onze tickets. Leuk wel om weer iets typisch Indiaas mee te maken. Ik mis het! Uiteindelijk zaten we in het vliegtuig, Sanne naast Mark heel toevallig, en ik zat naast een gekke Nepalees die volgens mij bang was voor blanke meisjes. Heel jammer.
Het vliegveld van Kuala Lumpur was een shock. Zo mooi, groot en vooral modern. Totaal anders dan wat we de afgelopen maanden gezien hadden. Het was tijd om Mark gedag te zeggen, want hij vloog naar Australie. Na ongeveer een uurtje arriveerden we bij de bagagebanden, maar onze vlucht stond niet op het scherm. Vreemd, zo lang hadden we er toch niet over gedaan? Nergens hadden we echt stilgestaan, dus dachten we dat onze bagage nog wel op een van de banden tevoorschijn zou komen. Niet dus... Na meerdere mensen gevraagd te hebben waar ons bagage was, kwamen we niet verder want niemand wist het. Maar toen in de verte, zag Sanne haar feloranje regenzak om haar tas zitten dat ergens op een hoopje tassen lag met mijn tas erbij. Gelukkig!
Blij dat we waren dat Mark ons verteld had waar we heen moesten gaan, anders zouden we het echt niet geweten hebben. We belandden in de wat modernere buurt Bukit Bintang, een plek in Kuala Lumpur met de wat mooiere winkels, Starbucks op elke hoek, grote shoppingmalls, toeristen de Menara tower en de niet te vergeten Petronas twin towers.
We sliepen in een grappig hotel met chinese eigenaren dat we weer op eigen houtje gevonden hadden. Het zat in een gek zijstraatje waar veel chinesen verbleven, waardoor alle winkels,eetkraampjes en restaurants tot 4 uur snacht's gewoon open bleven. We keken in Kuala Lumpur echt onze ogen uit, want zoveel winkels bij elkaar hadden we lang niet gezien.
Een zogehete ''cultuurshock''. De dagen in Kuala Lumpur spendeerden we vooral bij Starbucks met onze nieuwe Lonely Planet, want een plan hadden we nog niet. Ook hebben we als slechte backpackers eens lekker wat nieuwe kleren gekocht bij de Topshop, want dat hadden we verdiend vonden wij. Om deze decadente dag goed af te sluiten, besloten we om te dineren op het hoogste uitkijkpunt van de stad. In de Menara Tower, 241 meter hoog, zit namelijk een super mooi restaurant. Om er te kunnen eten moet je van te voren reserveren en mooi aangekleed zijn. Nu kwamen onze nieuwe kleren goed van te pas! Na helemaal natgeregend te zijn door een tropische regenbui kwamen we onder aan de toren aan, waar we met een busje heen werden gebracht. We mochten de lift in en binnen een paar seconden waren we helemaal boven in de toren. Wat voelden wij ons kneuserig zo helemaal doorweekt en jong vergeleken met het volk dat er zat. Maar wij lieten ons niet uit het veld slaan en genoten van een fantastiche avond. Er was een lopend buffet, dus we sloegen onze slag en moesten daarna ons tafeltje zoeken, want die stonden op een draaiende vloer. Zo kon iedereen het mooie uitzicht van alle kanten bewonderen. Vanaf deze plek kon je de wereldberoemde Petronas Twin Towers zien staan, oftewel de hoogste twin towers van de wereld. Heel gaaf! Voordat je bij de wc aankwam moest je door 4 deuren, zo chique was het. Na volgepropt te zijn namen we de lift naar beneden uit onszelf, dat geloof ik niet helemaal de bedoeling was. We belandden eerst namelijk bij een lege verdieping en erna belandden we in een gesloten winkelruimte. Oepsie. Uiteindelijk hadden we onze weg gevonden en waren we blij dat we zo'n topavond hadden gehad.
De dag erna was onze laatste dag in Kuala Lumpur, dus hebben we nog wat winkeltjes bezocht en heb ik mn Indiase neuspiercing maar eens veranderd naar een normale westerse. O dat wisten jullie niet he? Ik heb in jaisalmer al een hele tijd geleden een neuspiercing laten zetten, zo'n Indiase die ze tjak door je neus heen duwen en dan een krul aan de achterkant maken zodat hij er niet meer uitkan. Erg leuk, maar die ik nu heb is veel kleiner, wat ik eigenlijk al wilde. Alle ogen rondom de balie van de juwelier waren weer op mij gericht, want ik kreeg mn oude piercing er niet echt uit. Uiteindelijk zat Sanne met haar vingers in mijn neus om hem eruit te halen nadat ze hem doorgeknipt hadden. Heerlijk.
Na de moderne stad zijn we met de bus naar Pulau Pangkor vertrokken. Dit is een eiland aan de westkust waar we nu al een weekje verblijven. Er komen bijna geen toeristen en de mensen die hier komen zijn meestal Maleizen die vakantie komen vieren. Het is hier stralend weer met af en toe een tropische regenbui er tussendoor. We hebben natuurlijk in zo'n regenbui rondgerend, gedanst en als kleine kinderen in de plassen gestampt. Stel je maar palmbomen, blauwe zee, bijna geen mensen, wit strand en eilandjes rondom voor, dan weet je ongeveer hoe het er hier uitziet. Paradijs dus! Ons guesthouse is erg leuk, het is de enige plek dat geen resort is, dus komen hier zo'n beetje alle bakpackers naartoe. De eigenaar is dan ook een hilarisch ventje dat de hele dag door rondhangt bij de chalets. Er hangen overal hangmatten en er hangt een relaxde sfeer. Daarom liggen we de hele dag op ons reet op het strand en lees ik mn boek. Even lekker uitrusten van al dat gereis! Eergister avond hebben we 2 Nederlanders ontmoet die een dagje hier verbleven. Ze wilden nog wat doen en wij ook, maar wat moet je als alles al gesloten is en er niks te beleven is? Een nachtduik dus! En wat het aller aller vetste was... Er zat lichtgevend fosfor in het water! Als je stilstaat in het water zie je niks, maar als je beweegt komen er over allemaal lichtjes om je heen. Voor degene die de film The Beach hebben gezien, het is net als die zoenscene in het water;) Het was echt zo'n verassing en zo ontzettend mooi, sowieso een highlight in onze reis.
Morgen vertrekken we als het goed is naar Pulau Langkawi, een veel groter en toeristischer eiland dan Pulau Pangkor. Hier is meer te beleven en schijnt het ook heel erg leuk te zijn.
Dus ik ben benieuwd!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXx
Ps. we hebben definitief een ticket naar huis geboekt, althans naar Londen. Nu wachten we na veel gezeik met easyjet op een ticket van Londen naar Schiphol. dit betekend dat we 22 juni op Schiphol staan als het meezit!
pps. hebben jullie allemaal een leuke vakantie gehad? hoe is het verder in Nederland? Koud hoorde ik... Ik zal de zon voor jullie meenemen!
ppps. ik mis jullie!