Aan alles komt een eind...

Lieve allemaal,
het laatste verslag vanuit een ander land dan Nederland. Erg gek allemaal, maar daar kom ik later op terug. Nu is het tijd om mijn laatste avonturen te verwoorden. Zoals gewoonlijk zal ik beginnen waar ik mijn laatste verslag geeindigd ben. Op dat moment zaten we in Miri, een gek stadje aan de zee op het eiland Borneo. Opzich hebben we daar niet heel veel gedaan, want de bedoeling was om vanuit daar naar een national park te gaan, maar de vluchten zaten vol. En aangezien vliegen de enige manier was om er te komen ging het jammer genoeg niet door. Gelukkig lieten we het hier niet bij en zijn we naar een ander national park gegaan dat zeker de moeite waard was. Eenmaal aangekomen in het heel gezellige hostel ontmoetten we Julian waarover ik verteld heb. Er verbleef ook een ander Nederlands meisje waarmee we Nederland gesupport hebben tijdens hun wedstrijd tegen Denemarken. Jaja aan de andere kant van de wereld heerst er zeker voetbalkoorts! De volgende dag zijn we naar het Niah national park gegaan met een Australisch stel en een gozer uit Litouwen. Met een auto van het hostel reden we erheen en wat we er aantroffen was echt grandioos! we kozen ervoor om een trail van 4 uur te doen, die ons door dikke jungle en 4 grotten zou leiden. Wat waren die grotten mooi! Echt niet normaal, het leek net alsof we midden in een sprookje of film zaten. De eerste grot was niet heel groot, maar de tweede, jeetje die was overweldigend. De geur was er heerlijk, want er leven heel veel vleermuizen die het erg lekker vinden om hun poep op de grond achter te laten. Die geur gaat gewoon je neus niet meer uit! Banend in ons eigen zweet (goh das nieuw) keken we ons ogen uit. Tenminste, niet in de derde grot, want daar was het echt pikdonker. Zoooo donker! Gelukkig waren we voorbereid en hadden we mijn hoofdlampje (dankje wien!) om onze weg te kunnen vinden. Nog steeds liepen we met de andere toeristen waarmee we in de auto zaten door de grotten, want het bleken hele aardige mensen te zijn. Ze waren al best wel oud en vertelden waar ze allemaal al gereisd hadden. Daar konden wij nog wel wat van leren! Het park was helemaal niet zo toeristisch als het Gunung Mulu park waar we eerst heen wilde gaan, dus stiekem waren we heel blij dat er geen vluchten beschikbaar waren. Een geluk bij een ongeluk! Na deze dag genieten van de natuur keerden we weer terug naar het guesthouse waar we lekker gechilld hebben voor de tv, want het was een slopende maar heerlijke dag geweest. De dagen erna hebben we Miri een beetje verkend, maar het was heet dat we verder niet heel veel ondernomen hebben. We konden eindelijk gebruik maken van de spotgoedkope DVD's die we in Kathmandu gekocht hadden, want we konden de tv gebruiken wanneer we maar wilden. Wat een fijn guesthouse was het! Het was echt een beetje zoals thuis, lekker in je pyjama kunnen rondhangen enzo. Daar begon het wel door te dringen dat dit mooie avontuur er al bijna op zit... Al een hele tijd gaan alle mooie herinneringen crisscross door mijn hoofd heen en denk ik terug aan een prachttijd met een dikke lach op mijn gezicht. Ook word ik er wel een beetje emotioneel van, want al dit mooie moet ik achter gaan laten. En hoe moet het nou als ik het gekke kind genaamd Sanne niet meer 24uur om mij heen heb? Dat word wennen...
Maargoed, een afsluiter ga ik nu nog niet schrijven, want het avontuur is nog niet helemaal afgelopen. Ik heb nog een paar uur in Kuala Lumpur, waar we nu al een paar nachtjes bij onze vriend Paul verblijven. Wat we hier gedaan hebben is shoppen (je kan niet anders met al die MEGA shoppingmalls om je heen), uitgaan, voetbal gekeken (hup holland! en vooral genoten (daar ben ik zo langzamerhand erg goed in geworden haha). Vanavond is onze laatste avond voordat we morgen s'ochtends vroeg onze vlucht moeten pakken naar Londen. Dan moeten we de nacht spenderen op het vliegveld en dan in de ochtend nemen we een vlucht van Londen naar Amsterdam. Naar huis...
Het gaat een vermoeiende reis worden, want we hebben te maken met 7 uur tijdsverschil als we in Londen aankomen. Ook ben ik een beetje ziek, dus dat word leuk! Nouja, ik negeer het maar gewoon! Dus luitjes, het zit er al op voor deze keer, ik ga zoals beloofd een afsluiter schrijven als ik weer in mijn trouwe kamertje zit in het kleine kikkerlandje. Tot nu wel heel snel!
XXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXXX
ps. voor degene die het leuk vinden om naar schiphol te komen. We komen de 22ste om 09.05 aan met Easyjet.
pps. ik zal snel op al jullie reacties reageren in real life! woehoeee